به نام خداوند بخشنده مهربان

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست
بار خدایا نیت من را به لطف ( توفیق ) خود کامل گردان ، و باورم را به رحمت خویش پا بر جا نما و به قدرت و تواناییت آنچه از من از دست رفته اصلاح فرما

 و بی نیازم کن از کاری که کوشیدن به آن من را ( از عبادت و بندگیت ) باز می دارد ( تا توجه من به جز تو نباشد ) و وادار من را به آنچه که فردا از آن سؤال و بازپرسی مینمایی و روزهای من را در آنچه  برای آنم آفریده ای صرف نما

و من را ( از دیگران ) بی نیاز فرما و روزیت را بر من گشایش ده ، و به نگاه کردن گرفتارم مفرما ، و عزیز و گرامی ام و به کبر و سربلندی دچارم مکن و من را برای ( بندگی ) خود رام ساز و عبادتم را به عجب و خودپسندی ( از درجه قبول ) تباه مگردان

و خیر و نیکی برای مردم را به دست من روان ساز و آن را به منت نهادن باطل مفرما و خوهای پسندیده را به من ببخش من را از به خود نازیدن نگاه دار .

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست...

فرازی از دعای مکارم الاخلاق